Vandaag vroeg haar mama of we, als we op het winkelcentrum waren, eventjes langs de kapper wilden gaan om alles een beetje gelijk te laten knippen. Als ons dametje, die nog nooit eerder bij de kapper in de stoel heeft gezeten, namelijk staartjes heeft dan is de ene kant langer dan de andere kant. Net of ze een scheef koppie heeft en dat kan natuurlijk niet. Dus wij samen op naar de kapper, onderweg kletsend over de grote stoel, een mooie cape, speldjes in het haar en knip knip zegt de schaar.
Eenmaal aangekomen de eerste vraag: Welke kapper gaan we naar toe? We zijn namelijk rijk bedeeld met kappers in het winkelcentrum. Net als brillenwinkels, koffiecorners en eettenten. Dat is goed voor de concurrentie zou een zakenman zeggen, maar daar heb ik zo mijn twijfels over. Normaal gesproken zou je denken dat veel aanbod de prijs zou verlagen, maar zo werkt dat niet. Tenminste niet wat de kappers betreft; ik schrik me het apelazarus! 18 euro voor die paar plukjes op dat kleine koppie. De ene kapper zit er net boven en de ander er iets onder; we hebben ze echt allemaal gehad.
Weet je wel wat dat is in guldens, denk ik meteen. Natuurlijk is dat niet hoe je moet denken, maar soms schiet me dat door het hoofd. Helemaal niet zo van ‘vroeger was alles beter’ maar Hallo: 18 euro? De reden: We zijn, mevrouw, qua tijd even lang bezig met dit kleine kopje als met een volwassen persoon, kan er bij mij niet in. Er is hier nog helemaal geen sprake van een coupe knippen, maar van een paar plukjes. Een van de kapsalons heeft wel speciale uren met korting aan het eind van de week, maar daar heb ik nu niks aan. Voor 18 euro kunnen we heeeeeeel veel leuke dingen doen.We zijn rijk bedeeld met kappers in het winkelcentrum. Maar Hallo: 18 euro?
‘We gaan naar huis, meid, vandaag geen knip knip schaar, eerst overleggen met mama.’ We komen langs de Blokker en kopen een pak stoepkrijt uit de aanbiedingsbak: 49 cent. Na het slaapje mag ze buiten krijten en zit daar zo mooi stil dat ik mijn kans waar neem. Met flinke kam en veilige schaar, waar ik met mijn ‘zunige jaren’ ervaring nog prima mee overweg kan, zie ik precies waar het kapseltje ongelijk is. De wind waait kleine plukjes haar over ons grasveldje en een slimme mus neemt deze fortuinlijke buit snel mee. Wat zal die een mooi gekleurd home made nestje krijgen; de vrouwtjes zullen er in het voorjaar voor in de rij staan. En wij? Toch knip knip schaar, maar dan zonder cape. Home made, moet kunnen toch?
Nanna
Wil je ook een verhaal / ergernis of gewoon een gedachte kwijt, maar vind je het moeilijk om het kort maar krachtig onder woorden te brengen? Mail naar Nanna en ze maakt er een statement van. Ook gewoon een gezellig mailtje is van harte welkom. Mailadres: nannaprikkelpraat@gmail.com