Deze?? Vol ontzag kijkt Lieve naar de mega grote appel die zij bij de supermarkt in het winkelcentrum van mij mag pakken om op te eten. “Voor onze kleine klantjes” staat er met grote letters op de bak bij de ingang. Ze kijkt wat moeilijk en zegt met een pruillipje: ‘Te groot voor Lieve’. ‘Nee hoor lieverd, deze mag, ook als hij nog niet op is, mee naar de kassa.’

Ze herinnert zich blijkbaar nog steeds het gedoe bij de kassa van de andere supermarkt in het winkelcentrum. We moesten toen het ‘voor de kleintjes gratis fruit’ in de winkel opeten en waren daardoor genoodzaakt een paar extra rondjes tussen de schappen door te doen. Een rare regel: kinderen krijgen gratis fruit, wat natuurlijk heel gezond en lekker is, maar moeten dit hap-hap-slik-slik wegwerken, wat weer ongezond en vooral niet erg netjes is. Dan pas kun je naar de kassa. Niet op heeft als sanctie: toch betalen. Heel raar allemaal, maar mijn discussie hierover met de manager had daar niet het gewenste resultaat.

Gelukkig heeft deze supermarkt, van het kleine groene zakje, deze rare regel niet. Dus hoeven mama’s of Nana’s niet, stiekem tussen de schappen door, te helpen het gratis fruit op te peuzelen. Hier zei de medewerkster meteen op mijn vraag dat ze dan maar kleinere appels in hadden moeten kopen. Waarheid als een koe, toch?

Met een paar kleine hapjes uit de grote appel staan we even later bij de kassa, waar de kassière belangstellend vraagt: ‘Is tie lekker?‘ Daarop krijgt ze een hele grote dikke duim als antwoord, want praten met een volle mond, dat is ongezond en ook helemaal niet netjes. Ben benieuwd naar wat de nieuwe grote supermarkt allemaal in petto heeft. Best wel veel, 3 grote winkelketens in het winkelcentrum. Of ze het alle drie kunnen overleven? We zullen het zien. Wij blijven op de kleintjes letten – ook die gunnen we een kans om te groeien. U toch ook? Lieveke in ieder geval wel; ze geeft me een pit en vraagt ‘Poten, Nanna?’

Nanna