Landsgrenzen, stadsgrenzen en zelfs buurtgrenzen worden tegenwoordig aangegeven door borden. Om vroeger grenzen aan te geven werden er stenen of houten palen gebruikt als herkenningspunt. Stichting Historische Sociëteit Enschede-Lonneker wil de oude grenzen weer in ere herstellen. Daarom plaatsten zijn op de vroegere herkenningsplaatsen weer zogeheten markestenen. Dwars door de Wesselerbrink loopt ook een grens. Op donderdagmiddag werd een van de grensstenen onthuld in bijzijn van groep 7 en 8 van cbs Mecklenburg. info 1Twente
“Tijdens de onthulling willen we de kinderen graag een stukje meegeven van de geschiedenis van hun wijk”, zegt Henk van der Sleen. Hij is vrijwilliger bij de historische sociëteit. “Daarom hebben we theatergroep Alludens gevraagd voor een toneelstukje. De theatergroep laat zien hoe er met zo’n grens werd omgegaan en dat er ook redenen waren om met de zwerfkei te sjoemelen.”
Het is niet de eerste oude grensaanmerking die wordt geplaatst in Enschede. “We hebben zo’n dertig herkenningspunten in ere hersteld. Van alle vijf de marken hebben we nu een fietsroute gemaakt. Je fietst langs bijna alle grensstenen.”
Loakstenen
Rond het begin van de negentiende eeuw bestond gemeente Enschede nog niet. Om gedoe rond het gebruik van land te voorkomen, gold er een verdeling in gemeenschappelijk markegronden. Het terrein werd afgebakend door laakstenen. “In het Twents worden ze loakstenen genoemd. Naar het Twentse woord voor grensscheiding”, vertelt van der Sleen. “Marken bestonden uit verschillende buurtschappen. In Enschede waren er vijf marken. In het begin van de negentiende eeuw smolten deze marken samen tot één gemeente.”
Eerst slagen dan traktatie
Een oude markegrens loopt dwars door de Wesselerbrink. “Vroeger was hier de grens tussen Marke Usselo en de Esmarke. De grens werd aangeven door een zwerfkei in door de ijstijd hiernaartoe was gevoerd. Je verplaatste de steen niet. Om kinderen dit aan te leren, kregen zij vaak bij de steen eerst stokslagen en dan een traktatie”, legt van der Sleen uit.
Stenen en houten palen worden nu niet meer gebruikt als grensmarkering. Met de stenen door heel Enschede wordt de geschiedenis zichtbaarder.
Hier twee filmpjes van de plaatsing, een recent en de ander drie jaar geleden aan de Wesselerbrinklaan.
Klik op de tekst.