Van A naar B

Normaal gesproken is oppas Nanna in het weekend niet beschikbaar, maar ditmaal, op eigen verzoek, met Lieveke en grote broer op stap.

Met de auto van A naar B. Ten eerste omdat B te ver weg is om te lopen en ten tweede om het OV niet in de verste verre bij B in de buurt komt. Mijn voorkeur ligt niet bij reizen met eigen auto, waarbij het milieu niet eens de grootste reden is. Het is het verkeer: iedereen heeft haast, iedereen doet maar wat hij of zij denkt dat nodig is en iedereen denkt dat hij of zij de beste chauffeur van Nederland is. Wie niet?

Dus, met onze zo dierbare bagage op de achterbank, begeven we ons met gevaar voor eigen leven in het hectische straatleven van Enschede op een zaterdagochtend. Zigzaggend over de Burg v Veenlaan omdat de bestuurder voor ons, een put in de weg wil ontwijken, daarbij een fietser tegen de fietstas aantikt die daardoor gevaarlijk slingerend, al tierend en gebaren makend zijn weg vervolgd. Met een reminder vanaf de achterbank dat SHIT echt een ‘not to do’ woord is vervolgen ook wij onze weg en na nog enkele hindernissen arriveren wij heelhuids op B.

Maar het venijn zit m altijd in de staart, toch? En ja hoor, op de terugweg, kruising singel, Broekheurneweg. Wij staan netjes voor het rode stoplicht, fietsende meneer met cowboyhoed heeft ook rood maar fietst gewoon door, links rechts troelala. Bijna geschept door leswagen en dan aan de overkant tegen het verkeer in. Als wij groen hebben en mogen oversteken fietst hij doodleuk midden over de weg en verdwijnt bij Oonk de zijstraat in. Onmogelijk zou je denken, dat iemand zijn leven zo te grabbel gooit.

Maar we zijn nog niet thuis: kruising bij de Broekheurnestede, achter ons staat een ‘ongeduldige’ bestuurder, vroemvroemvroem. Grote zwarte auto met ‘strenge’ felle streep koplampen. Bij groen weer, maar nu achter ons, links rechts troelala, daar blijft het niet bij, achter ons duwen, kleven, vroemvroemvroem. Tot onze grote verbazing haalt hij ons en nog drie auto’s voor ons RECHTS in!!!! Over het fietspad en scheurt, door rood, het Bijvank op. Dit slaat alles, wat een schrik ook voor onze dierbare bagage op de achterbank, zo dicht langs ons heen en de kiezels vlogen tegen de zijkant van onze auto. Spiegel gaf een flinke knal en klapte om. Ook de bestuurders voor ons hebben volgens mij de schrik van hun leven gehad. Onmogelijk zou je denken, dat iemand andermans leven zo te grabbel gooit.

Toch vraag ik me af wat sneller gaat: van A naar B met de auto of van B-estuurder naar A-so in de auto. Want er is geen discussie over mogelijk, dit was de asociaalste chauffeur van Nederland.
Nanna