In alle vormen en maten vallen de kaartjes al voor dat de Sint vertrokken is op je deurmat. Ook bij ons prijken ze aan 3 rode linten langs de kast. Vastgehouden door sneeuwmannen, rendieren en kerstbomen op een wasknijper. Alles in de Kerstsfeer passend bij de kleur van de boom en de lampjes. Vaak zijn de teksten erop heel traditioneel : Prettige Kerstdagen en een voorspoedig 2020. Soms wat moderner: Wij wensen iedereen iets goeds, iets lekkers, iets geks, iets gekkers, iets aardigs, iets liefs, maar in ieder geval iets positiefs. Elk jaar verbaas ik me weer over het gemak waarmee al de spullen de eerste week van Januari weer verdwijnen. De boom, hopla, aan straat op de juiste plek EN op de juiste dag. Wil je hem eerder kwijt dan zet je hem gewoon ergens achter de huizen in een gangetje,…. niet in jouw straat maar een blok verder. Dan heb ik het nog niet eens over de restanten van het vuurwerk,… bergen witte troep ‘siert’ het trottoir en bij de eerste de beste regenbui wordt het de smerigste smurrie ooit. En och, als we toch bezig zijn zetten we gewoon de zakken met pizzadozen in de gemeente tuin en de tv die het, spontaan tijdens de oudejaars conferance, heeft opgegeven ernaast. Alleen is ook maar alleen. Als klap op de vuurpijl doen we daar nog even het tapijtje bij waar de dronken zoon overheen heeft gekotst, want ja, dat luchtje krijg je er toch niet meer uit,…

Weet u welke wensen ik graag aan u zou overbrengen? Iets aardigs, iets liefs, maar vooral iets positiefs? Een schone wijk, maar dan wel eentje waar u zelf aan hebt meegeholpen door uw eigen troep op te ruimen. Weet u wel hoeveel voldoening dat geeft? Ik zou zeggen probeer het eens, begin vandaag, er ligt namelijk nog troep genoeg. Want lieve mensen het oud papier wordt echt pas op 14 Januari opgehaald en de volgende keer graag een beetje aanstampen zodat het deksel dicht zit.

Nanna