Pardon? Dat sommige woorden meer dan 1 betekenis hebben weet iedereen. Dat is soms lastig. Dat daar communicatiefoutjes door ontstaan, kan lastig zijn. Dat mensen dan dingen verkeerd interpreteren is heel erg lastig. Als we daar NU niets aan gaan doen, dan gaan we het in de toekomst nog heel lastig krijgen.

• Neem het woord AFVAL. Vooral zo voor de zomer een paar kilootjes kwijt.
• Het woord SCHEIDEN. 1 op de 3 huwelijken strandt binnen de eerste 5 jaar.
• VERDELEN. Ver, niet dichtbij delen, maar op afstand, ik een beetje meer dan jij of andersom.

Je zult je af vragen waar wil Nanna heen? Hierheen, we zetten deze woorden samen in 1 zin en krijgen dit. Hot item tegenwoordig: wij zullen ons AFVAL consequent moeten gaan SCHEIDEN, zodat we de onkosten eerlijker kunnen gaan VERDELEN. Deze woorden zijn dus alle drie anders te gebruiken dan hier bedoeld. Is het een wonder dat mensen ze dan verkeerd interpreteren? Ik zie het zo: ik betaal zelf voor het AFVAL dat ik met mijn manier van leven maak. SCHEID ik niet dan komt alles in mijn grijze Otto waar ik voor moet betalen. SCHEID ik wel dan kan ik daar groen, glas en plastic uithalen en apart aanbieden zodat mijn rekening wat lager uitvalt.

Waar dit column vooral over gaat is het derde woord VERDELEN. Hier gaat het mis in de Wesselerbrink. Misschien ook in heel Enschede, maar ik zie het hier en erger me mateloos.

Ja, u mevrouw, die plastic zakjes moet u niet VERDELEN over de prullenbakken bij Die Grenze

Ja, u mevrouw, met de nieuwe elektrische Batavus fiets met grote fietstassen. Die kleine plastic zakjes horen in UW Otto en moet u niet VERDELEN over de openbare prullenbakken bij Die Grenze, Landewé of gewoon bij een bushalte. En u meneer met die scooter. De inhoud van de plastic zak die tussen uw voeten stond zag er niet uit als plastic. Waarom toch in de plastic container? Omdat de zak van plastic is? Het is maar net hoe je het woord interpreteert? Toch bent u de beroerdste nog niet; u brengt het tenminste nog weg. Er zijn er ook die de plastic Appiezakken gewoon over een hek gooien of in de natuur.

Misschien ligt het wel aan mij: waarom durf ik er niks van te zeggen, waarom durft niemand er wat van te zeggen? Waarom eigenlijk niet? Wij moeten wel meebetalen aan het opruimen van al het afval dat deze mensen vertikken om in hun eigen Otto aan te bieden. Afval is niet alleen het probleem van de gemeente, het is ONS probleem. En dat probleem wordt alleen maar groter en groter zolang wij het niet erkennen als ONS probleem. MIJN afval is MIJN probleem.

Waarom durf ik er niks van te zeggen, waarom durft niemand er wat van te zeggen?

Lieve Wesselerbrinkers, uw afval is uw probleem, maak er niet het ONZE van. Laten we onze wijk de schoonste maken van heel Enschede, van heel Overijssel, van heel Nederland. Dus ook niet stiekem in de afvalbakken op de parkeerplaats bij de Mac, mevrouw met het kleine grijze autootje! Dat er niet elke week iets pittigs te vertellen valt over de Wesselerbrink. Dat is ook lastig. Dat we een ‘strenge’ eindredacteur’ hebben, dat hoort zo, hij waakt over de integriteit van website; daar moeten we mee leren leven of hij met ons.

Maar dit moest me gewoon van het hart, hier moeten we met zijn allen wat aan doen, niet alleen op de Wesselerbrink, maar door heel Enschede. Dus als jullie dit stukje kunnen lezen is het met glans door de ballotagecommissie ‘geglipt’.

Pardon.

Nanna

Wil je ook een verhaal / ergernis of gewoon een gedachte kwijt, maar vind je het moeilijk om het kort en krachtig onder woorden te brengen? Mail naar Nanna en ze maakt er een statement van. Ook gewoon een gezellig mailtje is van harte welkom. Mailadres: nannaprikkelpraat@gmail.com