Dat geiten mekkeren weet iedereen. Mekkeren mag in dit land en de éne dag is de andere niet. Dat ik soms iets te voorbarig ben met mekkeren bleek deze week. Op de deuren van de school van Grote Broer hing een uitnodiging om bij de kinderboerderij een palmpasenstok te maken. Op woensdagmiddag, wat natuurlijk een uitstekende dag daarvoor is. In het weekend moeten onze papa’s en mama’s al zoveel en doordeweeks zijn de gaatjes mooi op te vullen met deze unieke activiteiten. Normaal gesproken brengen we op deze middag een bezoekje aan het creatieve ‘t Polböske, wat het ook altijd reuzegezellig is, maar die moeten het vandaag maar even zonder ons doen.

Op naar de kinderboerderij. Voor Lieveke al een hele wandeling, maar de kinderboerderij in het vooruitzicht geeft haar kippenvleugels. Bij binnenkomst zien we dat het aangeplakte briefje door heel veel mensen is gelezen. Het is druk, om niet te zeggen: druk druk, geitedruk,… maar echt beregezellig. Het is zelfs zo druk dat we niet bij de snoepjes kunnen, maar we beginnen alvast vol enthousiasme aan de stok. De rest komt vanzelf wel denken ook anderen die op het laatst aanschuiven en bijna ‘de deel’ uitpuilen. Meneer Haan heeft aan al dit gedoe geen boodschap en wandelt op zijn gemak overal tussendoor om ons toch even een ‘poepie’ te laten ruiken. Zijn huis, zijn regels, de man in kippescheetjes. Het mag, ook vandaag, al denk ik dat al die rozijntjes niet in zijn dieet passen, maar dat is van later poepzorg.

Een grote kippepluim voor de organisatie. Die heeft hier echt ontzettend haar best gedaan, aan alles gedacht, had het thuis niet beter kunnen doen. Het ontbrak aan niets, stokken, crépepapier, draadjes, plakband, snoep,.. veel, heel veel snoep en natuurlijk de buxustakjes. Vrijwilligers liepen rond om dingen te brengen die niet voor iedereen te bereiken waren, zo druk was het binnen. Maar de lange tafels gaven ruimte genoeg voor ieders eigen creativiteit. TOP TOP TOP.

Een grote kippepluim voor de organisatie

De optocht hebben we aan ons voorbij laten gaan, klein Lieveke had helemaal de geitekeuteltjes op. Kortom: klasse en ja ik beken, mijn oprechte excuses, heb wat te vroeg gemekkerd, maar zoals gezegd de éne dag is de andere niet. Misschien een tip voor de organisatie,… ja ja sorry, ze moet toch wat te blèten hebben: misschien het snoep volgend jaar alvast in een zakje doen, zodat ieder kind hetzelfde krijgt. Geef maar een geitegil, ik kom helpen. Verder heb ik over deze activiteit helemaal niks meer te mekkeren. Het was kippecool!

Nanna
Foto’s: Johan Bruinsma