Tijdje terug: berekoud, snel even naar ‘die Grenze’, Lieveke in de buggy, dan zijn we zo terug. Bij de nieuwe Aldi achterlangs en dan zo over de stoep. Verderop is het wat ongemakkelijk manoeuvreren omdat er een auto in de weg staat: merk Grotebak met alarmlichtjes aan. We wurmen ons er tussendoor en gaan de winkel binnen.

Als we weer naar buiten komen belanden we in een verhitte discussie tussen een meneer AutoOpParkeerplaats en mevrouw AutoOpStoep. Ik wil me niet mengen in de discussie, maar nieuwsgierig als ik ben zit er ineens iets niet goed aan de wantjes van ‘t Lievekind en ben ik genoodzaakt voor korte tijd onze wandeling te onderbreken. Zo vang ik, echt onbedoeld, de gehele conversatie op.

Bij deze de korte versie: meneer AOP is meer dan een half uur in het winkelcentrum geweest. Toen hij met zijn auto arriveerde stond de auto van mevrouw AOS al op exact dezelfde plek met de alarmlichten aan. Volgens hem is dit niet de bedoeling omdat mensen met rollators, buggy’s en rolstoelen er hinder van hebben. Mee eens, 100%, maar doe er het zwijgen toe. Misschien een beetje laf, maar heb het idee dat mijn inmenging het alleen maar erger zou kunnen maken.

Merk Grotebak met alarmlichtjes aan

Mevrouw AOS ontkent ten stelligste en is van mening dat laden en lossen van ten hoogste 5 minuutjes mogelijk moet zijn. Waar hij het lef vandaan haalt om haar hier op aan te spreken. Meneer AOP is zo te merken een kenner en laat zich niet intimideren. Met een fluitje, korte broek en gele kaart zou hij zo het voetbalveld op kunnen. Mevrouw vertrekt, woedend, en och als ik zie hoe moeilijk haar lichaam zich achter het stuur ‘vleit’ begrijp ik dat er misschien ook wel sprake was van een noodgeval. Het is stervenskoud en haar veel te strakke rokje, met razend hoge korting, dunne omslagsjaal en panty’s in hoge hakjes zullen met dit weer niet erg comfortabel zijn geweest.

Of er opzet in het spel was? Voordeel van de twijfel. Op haar kentekenplaat verraden de 3 letters haar karakter, waardoor ik in de lach schiet. Let maar eens op, dat is vaak zo, net als een hond die op zijn baasje lijkt. Ondertussen is het op de parkeerplaats weer rustig en gaat iedereen zijns weegs.

Nu vandaag:  we verlaten het winkelcentrum bij de Big Bazar. Lieveke wijst: ‘Polisie, Nanna!’ En ja, warempel, er wordt gecontroleerd op fout parkeren. De auto waar de agente gegevens van noteert staat op de laad-en-losplaats voor vrachtwagens en komt me erg bekend voor: merk Grotebak met alarmlichten aan… Wat, voordeel van de twijfel? Naïeve ik!  Een recidivist dat is het, deze bekeuring is dik verdiend, wat een asociaal gedrag.

Bij deze, meneer AOP: recht is geschied, uw gele kaart is bij deze een rode! Gniffelgniffel.

Nanna